Wat is servervirtualisatiesoftware?

Laatst bijgewerkt:
23 oktober 2024

Wat is servervirtualisatiesoftware?

Met servervirtualisatiesoftware kunnen virtuele machines (VM's) worden gemaakt en beheerd op een fysieke server, waarbij elke virtuele machine fungeert als een onafhankelijk draaiende server. Dankzij servervirtualisatie kan IT het volledige potentieel van de huidige krachtige fysieke servers benutten. Elke VM op de fysieke machine werkt onafhankelijk van de andere VM's en draait zijn eigen besturingssysteem en applicaties.

Servervirtualisatiesoftware fungeert als een laag (meestal hypervisor genoemd) tussen de fysieke hardware en de VM's, abstraheert de hardwarebronnen en presenteert ze aan de VM's als gevirtualiseerde hardware. De hypervisor wijst hardwarebronnen zoals CPU, geheugen, opslag en netwerkbronnen toe aan elke VM. Over het algemeen hebben hypervisors 5 tot 10% van de resources van de fysieke machine nodig om te kunnen draaien.

Hypervisor-typen en gebruikscases

Er zijn twee primaire hypervisortypes

Type 1 Hypervisor

Type 1-hypervisors worden meestal gebruikt in bedrijfsomgevingen en worden rechtstreeks op fysieke hardware geïnstalleerd (d.w.z. "bare metal"). Ze bieden VM's directe toegang tot hardwarebronnen, beheren dynamisch de toewijzing van hardwarebronnen en stellen elke VM in staat om onafhankelijk van de andere te werken. Type 1 hypervisors zijn onder andere VMware ESXi™, Microsoft® Hyper-V® en Citrix Hypervisor™ (voorheen XenServer®).

Gebruikscases voor Type 1 hypervisors zijn onder andere:

  • Servervirtualisatie, waarbij een fysieke machine meerdere VM's draait die fungeren als servers, waardoor het gebruik van hardwarebronnen wordt verbeterd en virtuele servers efficiënt worden ingezet en beheerd;
  • Het creëren en beheren van grootschalige infrastructuren in een datacenter, voor efficiënt hardwaregebruik en flexibele toewijzing van computerbronnen;
  • Cloud Computing/Infrastructure as a Service (IaaS), waarbij hypervisors IaaS-aanbieders in staat stellen flexibele en gemakkelijk schaalbare computeromgevingen te creëren en te beheren;
  • Hoge beschikbaarheid en fouttolerantie, waarbij hypervisors het mogelijk maken om virtuele servers snel op te starten wanneer er meer gebruikers actief zijn of wanneer een host uitvalt;
  • Softwareontwikkeling en -testen, waarbij ontwikkelaars en/of testers van softwarecode snel een productieomgeving kunnen repliceren en softwarecompatibiliteit kunnen testen op verschillende besturingssystemen en configuraties zonder de hostomgeving te beïnvloeden.

Type 2 Hypervisors

Type 2 hypervisors, die meestal worden gebruikt in desktop- of werkstationomgevingen, draaien bovenop het host-besturingssysteem en bieden virtualisatiemogelijkheden aan de virtuele gastmachine, die op een ander besturingssysteem kan draaien dan de fysieke machine. In tegenstelling tot type 1-hypervisors, die de hardwarebronnen voor de VM's die ze beheren dynamisch aanpassen, wijst de gebruiker met type 2-hypervisors fysieke bronnen zoals RAM toe aan de VM; als de VM prestatieproblemen ondervindt, moet de gebruiker de toewijzing van bronnen aanpassen. Type 2 hypervisors zijn onder andere VMware® Workstation, Oracle® VirtualBox en Microsoft Virtual PC.

Gebruikscases voor Type 2 hypervisors zijn onder andere:

  • Desktopvirtualisatie, waarbij een gebruiker een VM op zijn lokale systeem draait om legacy applicaties te gebruiken, of om computeromgevingen te isoleren (bijvoorbeeld werkgerelateerd computergebruik van persoonlijk computergebruik);
  • Softwareontwikkeling, waarbij een ontwikkelaar code schrijft op zijn lokale apparaat met een ander besturingssysteem dan het besturingssysteem op zijn fysieke machine, of wanneer een ontwikkelaar zijn ontwikkelmachine wil isoleren van zijn fysieke machine;
  • Software testen en debuggen, waarbij een enkele machine voldoende is voor testdoeleinden (dus geen volledige productieomgeving);
  • Onderwijs en training, waarbij een student kan oefenen en experimenteren met verschillende besturingssystemen, softwareconfiguraties en netwerkinstellingen zonder dat voor elk besturingssysteem speciale hardware nodig is;
  • Demonstratie en presentatie, waarbij een presentator of vertegenwoordiger softwaredemo's op aanvraag kan uitvoeren met behulp van een enkele fysieke machine.

Merk op dat Type 1-niet Type 2-hypervisors worden gebruikt om servervirtualisatie in productieomgevingen mogelijk te maken vanwege hun vermogen om de toewijzing van bronnen dynamisch aan te passen.

Alternatieve benaderingen voor servervirtualisatiesoftware

Alternatieve virtuele server software benaderingen zijn onder andere para-virtualisatie en virtualisatie op OS-niveau (ook bekend als containerisatie).

Para-Virtualisatie

Bij para-virtualisatie wordt het gastbesturingssysteem (OS) aangepast om rechtstreeks te communiceren met de onderliggende hypervisor, waardoor het gastbesturingssysteem zich ervan bewust is dat het draait in een gevirtualiseerde omgeving, zodat het tijdig oproepen kan doen aan de hypervisor met betrekking tot de behoefte aan resources bij het uitvoeren van bepaalde bewerkingen.

Door direct met de hypervisor te communiceren, vermindert para-virtualisatie de overhead die gepaard gaat met taken zoals geheugenbeheer, I/O-bewerkingen en systeemaanroepen en presteert dus beter dan volledige virtualisatie in bepaalde scenario's.

Omdat para-virtualisatie aanpassingen aan het gast-besturingssysteem vereist, is het mogelijk dat het niet direct compatibel is met alle besturingssystemen. Twee virtualisatieplatforms die para-virtualisatie ondersteunen zijn VMware vSphere® en Xen (dat vrij en open source is). Als alternatief kan de broncode van het gastbesturingssysteem worden aangepast om para-virtualisatie mogelijk te maken.

Bij gebruik voor servervirtualisatie presteert para-virtualisatie het beste voor deze gebruikssituaties:

  • I/O-intensieve werklasten, waarbij applicatiegegevens vaak worden uitgewisseld met een secundair opslagapparaat;
  • Waar een hoge netwerkdoorvoer vereist is (d.w.z. toepassingen die veel bandbreedte vergen);
  • Real-time toepassingen (videoconferenties, VoIP, online gaming, sommige e-commerce toepassingen, instant messaging, teamsamenwerking);
  • Rekenen met hoge prestaties;
  • Legacy-toepassingen.

Virtualisatie/containerisatie op besturingssysteemniveau

OS-virtualisatie, ook wel containerisatie genoemd, maakt het mogelijk om meerdere geïsoleerde containers aan te maken en te beheren binnen één instantie van het besturingssysteem. Deze containers zijn geen "echte" VM's omdat ze geen besturingssysteem bevatten. In plaats daarvan biedt elke container een aparte omgeving met zijn eigen applicatie en geïsoleerde bronnen, zoals CPU, geheugen en bestandssystemen, waarbij alle containers de kernel van het host-besturingssysteem delen, in tegenstelling tot een "traditionele" VM, waarbij de VM's die op de host draaien niet hetzelfde besturingssysteem hoeven te gebruiken als de host.

Deze aanpak, die het draaien van meerdere besturingssystemen op een enkele fysieke server elimineert, betekent dat containers minder bronnen verbruiken dan volledige VM's, maar niet dezelfde flexibiliteit bieden met betrekking tot besturingssystemen. Docker®, een van de eerste containertechnologieën, is gebaseerd op Linux, maar pakt deze verminderde flexibiliteit aan door containers op Windows®- en MacOS®-machines te plaatsen met behulp van een micro-Linux VM die op de fysieke machine draait.

Containers worden vaak gebruikt voor het implementeren en uitvoeren van applicaties op een draagbare en schaalbare manier. Elke container kapselt een applicatie en haar afhankelijkheden in, waardoor het eenvoudiger wordt om software te verpakken, beheren en implementeren. Containers bieden ook isolatie tussen applicaties, waardoor applicatieconflicten worden geëlimineerd, zelfs als de applicaties op dezelfde hostserver draaien.

Bij gebruik voor servervirtualisatie presteert containerisatie het best voor deze gebruikssituaties:

  • DevOps-activiteiten, zoals het testen en implementeren van applicaties;
  • Applicaties implementeren in multi-cloudomgevingen, zodat die apps consistent draaien in elke omgeving;
  • Optimaliseren van de infrastructuur door het elimineren van meerdere besturingssystemen, waardoor een betere schaalbaarheid en efficiëntere toewijzing van bronnen mogelijk wordt;
  • Toepassingen testen en debuggen;
  • Ondersteuning van legacy-applicaties, inclusief eenvoudigere migratie en integratie met moderne systemen.

Wat is de beste keuze voor eindgebruikertoepassingen?

Bij het leveren van applicaties aan werknemers is servervirtualisatie met behulp van een Type 1 hypervisor de meest gebruikelijke aanpak. Waarom? Virtuele desktoptechnologie is speciaal ontwikkeld voor het leveren van virtuele desktops met productiviteitstoepassingen aan werknemers, met veel functies waarmee IT-teams serverresources kunnen beheren en de ervaring van de eindgebruiker kunnen optimaliseren.

Virtuele technologie die gebruik maakt van een Type 2 hypervisor wordt over het algemeen gebruikt door individuen voor de use cases beschreven in deze post.

Para-virtualisatie wordt meestal gebruikt in een bedrijfsomgeving voor specifieke applicaties waar reactie en prestaties van het grootste belang zijn.

Containers worden voornamelijk gebruikt door softwareontwikkeling- en DevOps-teams om hun werk gemakkelijker te maken. Omdat eindgebruikers al aanzienlijk hebben geïnvesteerd in virtualisatietechnologie met type 1 hypervisors, is er weinig reden om over te stappen op containertechnologie, behalve in ongebruikelijke gevallen zoals bedrijfskritische legacy-applicaties.

Maar als je als Windows ISV op zoek bent naar een alternatief voor servervirtualisatiesoftware om je applicaties aan klanten te leveren, overweeg dan GO-Global.

GO-Global® stelt ISV's in staat Windows-applicaties te publiceren vanuit elke publieke, private of hybride cloud naar elk apparaat dat een browser ondersteunt. Met GO-Global kan IT Windows-applicaties leveren tot 70% goedkoper dan VDI-oplossingen van Citrix® en VMware. Ondanks de lage kosten biedt GO-Global schaalbaarheid op bedrijfsniveau, maar is het eenvoudig te installeren, configureren en gebruiken, met aanzienlijk minder technologische overhead die nodig is voor implementatie.

Vraag een demo aan of download een gratis proefversie van 30 dagen voor meer informatie .